ทุกครั้งที่ดูหนังเกาหลี และมีตัวละครซักคนที่กระดกเหล้าโซจูลงคอ
มันจะทำให้คนดูกลืนน้ำลายตามโดยอัตโนมัติ แม้รสชาติจริงๆมันจะบาดคอสักแค่ไหนก็ตาม จำได้ว่าตอนดู กวน มึน โฮ ครั้งแรก กูวิ่งหาซื้อเหล้าโซจูมาแดกแกล้มหมึกสดๆเป็นบ้าเป็นหลัง แม้ท้ายที่สุดจะลงเอยด้วยการขี้แตก เพราะหมึกเกาหลีเป็นๆดิ้นแด่วๆในปากพี่เต๋อนั้น
ไม่น่าจะเหมือนหมึกสดแถวตลาดบางกะปิบ้านกูสักเท่าไหร่ แต่ก็ยังถือว่าสนองความอยากไปได้เหมือนกัน โซจู คืออีกหนึ่งความชาตินิยมของเกาหลีที่ใส่เข้ามาในหนังเพื่อเชื้อเชิญให้ผู้คนทั่วโลกที่ได้ดูหนังหรือซีรี่ส์เกาหลี ได้หันมาลองสาดโซจูผ่านลำคอ น้อยครั้งที่ตัวละครในหนังเกาหลีซักตัวจะกระดกเบียร์หรือวิสกี้ ดูหนัง HD อย่างมากก็เป็นโซจูบอมบ์(หย่อนโซจูลงแก้วเบียร์อีกที) การทำเหล้าขาวซักแบรนให้ติดตลาดโลกได้โดยผ่านการยั่วยวนบนจอหนังนี่ไม่ใช่ความสำเร็จบนความบังเอิญแน่นอน (ดีแล้วที่มึงไม่เชื้อเชิญกูให้แดกหมาผ่านหนังของมึง กูยิ่งหวั่นไหวกับของแดกในจอหนังง่ายๆอยู่ด้วย) Low season สุขสันต์วันโสด คืออีกหนึ่งความสำเร็จเล็กๆที่ทำให้คนดูกลืนน้ำลายตามการกระดกเหล้าบ๊วยของตัวละคร ก็มึงเล่นซดเหล้าบ๊วยกันทั้งเรื่อง จนกูแทบอยากลุกออกไปหาซื้อเหล้าบ๊วยมานั่งจิบในโรงไปกับพวกมึงจริงๆ อย่างน้อยแอร์ฉ่ำๆในโรงก็แทนอากาศหนาวๆแบบในหนังได้ ขาดก็แค่กองไฟบนชานบ้านแบบในหนังเท่านั้น เหล้าบ๊วย อาจยังใหม่สำหรับคนทั่วไป แต่สายเที่ยวเหนือ สายเดินป่า สายกางเต๊นท์ นี่คืออะไรที่เริ่มนิยมกันมาสักพักใหญ่ๆแล้ว แล้วแต่ว่าจะนิยมชมชอบสูตรไหน ถ้าของญี่ปุ่นก็จะอ่อนและเป็นมิตรต่อคอหน่อย รสหวานแดกง่าย แต่ตายเยี่ยงหมาข้างถนนเช่นกันถ้ากระดกเพลินไปหน่อย แต่ดูจากความใสของเหล้าบ๊วยในหนัง Low season แล้ว เชื่อว่ามันคือรสชาติความโหดเข้มข้นที่ใช้เหล้าขาว 40 ดีกรี เป็นส่วนผสม คนญี่ปุ่นดั้งเดิมแท้ๆยังทำหน้าเหยเกเมื่อเจอเหล้าบ๊วยจากแถบๆเหนือบ้านเรา เหล้าขาวเหยี่ยวเงิน เหล้าขาวหมาใจดำ อะไรพวกนี้ก็นิยมใช้หมักเป็นเหล้าบ๊วย เหล้าบ๊วย หรือ อูเมชู (Umeshu) หากจะพูดย้อนกลับไปหาต้นตอจุดกำเนิด ว่ากันว่าเดิมทีก็เป็นเหล้าโซจูของเกาหลีนี่แหละ คนญี่ปุ่นเข้าไปเอาของคนเกาหลีมาแล้วนำมาหมักดองกับผลไม้ประจำฤดูกาล อาทิเช่น พีช , แอปเปิ้ล และ ลูกพลัม(หรือบ้านเราเรียกบ๊วย) คนญี่ปุ่นจึงค้นพบว่าการดองลูกพลัม หรือบ๊วยนี่แหละอร่อยที่สุด ส่วนชาติอื่นๆจะเอาไปดัดแปลงส่วนผสมให้เป็นสไตล์ของตนเองยังไงนั้นก็แล้วแต่สะดวก อย่างทางเหนือบ้านเรานี่นิยมดองกับเหล้าขาวดีกรีโหด แบบสามเป๊กได้รู้เรื่องกันเลย ทำไมคนทางเหนือที่ไปกางเต๊นท์ ไปเดินป่า ไปเช่าโฮมสเตย์อยู่กัน ถึงไม่ค่อยนิยมชมชอบการดื่มเบียร์หรือเหล้า จากประสบการณ์การแดกเหล้ามาแล้วตั้งแต่ดีกรีอ่อนๆไต่ระดับไปยันเหล้าที่ทำจากดีจระเข้ 65 ดีกรี คอเหล้าสายป่าจะรู้ดีว่า การแดกเบียร์มันทำให้ลุกไปฉี่กันบ่อยๆ ไอ้บรรยากาศตอนกลางวันน่ะไม่เท่าไหร่ แต่พอตะวันตกดินเท่านั้นแหละ ความวังเวงมาคุรายรอบมันไม่น่าเอื้ออำนวยต่อการไปยิงกระต่ายบ่อยๆสักเท่าไหร่ การแดกเหล้าดีกรีหนักๆเน้นๆจึงถือเป็นทางออกแก้หนาวที่ทำให้เราไม่ต้องลุกเดินไปฉี่กันบ่อยๆ เราไม่รู้หรอกว่าในป่าเขาลำเนาไพรมีอะไรซ่อนอยู่ในความมืดบ้าง เหตุผลในเรื่องของการขนส่งก็เป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่ทำให้คนนิยมซดเหล้าดีกรีแรงๆมากกว่าการขนลังเบียร์ แบกถังน้ำแข็งขึ้นเขา อากาศแม่งก็หนาวเหน็บอยู่เป็นทุนเดิมแล้ว มึงยังจะแดกของเย็นๆกันทำผีป่าอะไร เหล้าบ๊วยจึงถือเป็นการพบกันครึ่งทางของสายเมาชายและหญิง เพราะขืนให้สาวๆกระดกเหล้าขาวหมาใจดำกันเพียวๆคงได้ลงไปกองตั้งแต่ห้าเป๊กแรก แต่ถ้าเอามาปรุงเป็นเหล้าที่มาในรูปแบบดองผลไม้อะไรซักอย่าง หนังถ่ายทอดสด ใส่น้ำตาลเพิ่มความลื่นคอไปหน่อยเชื่อว่าจะเป็นอะไรที่ดีไม่น้อยท่ามกลางอุณหภูมิควันออกปากและอยู่หน้ากองไฟ หากโซจู คือเอกลักษณ์หนึ่งให้คนทั้งโลกจดจำเกาหลีใต้ เหล้าบ๊วยในหนัง Low season ก็ถือได้ว่าเป็นเครื่องดื่มที่ได้สร้างอิมแพ็คต่อคนดู นี่ถ้าหนังเรื่องนี้มันประสบความสำเร็จมากกว่านี้ ไม่แน่ว่าวัฒนธรรมการดื่มเหล้าบ๊วยมีสิทธิ์ได้บูมไปในหลายๆภูมิภาคของประเทศไทยได้เหมือนกัน และมันอาจเป็นเหล้าที่ใช้กระตุ้นเศรษฐกิจของชาวเหนือของประเทศไทยได้ไม่ยากเย็น เพราะรูปแบบการหมักดองที่มีสเน่ห์น่าลิ้มลองในขวดโหลสวยๆเก๋ๆ
เกษตรกรชาวเหนือ รวมถึงชาวเขานิยมปลูกบ๊วยกันมาก ถือเป็นอีกหนึ่งพืชเศรษฐกิจที่คนภาคอื่นอาจยังไม่รู้ แต่อย่างที่รู้ๆกันว่า การหมักดองเหล้าแดกเองภายในครัวเรือนแม่งยังเสี่ยงโดนจับในประเทศนี้เลย
Comments