ฮาวทูทิ้ง ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ

ทีแรกดีใจนึกว่า GDH หันมาตามกระแสไทบ้านทำหนังอีสาน กูเห็นมีซันนี่ มีเป้ อารักษ์ นำแสดง หนังชื่อเรื่อง"เฮาถูกทิ้ง"

กูคิดในใจ มันจะไปรอดเหรอวะไม่มีคนอีสานแสดงซักคน ก็เลยไม่ได้สนใจใจดูตอนมันเข้าโรง เพื่อนกูก็ถามว่ามึงดูยัง เฮาถูกทิ้ง เฮาถูกทิ้ง อีหยังของมันวะ แต่พอได้ดูจาก Netflix เพราะกระแสตอนลงสตรีมค่อนข้างแรง หนังไม่ใช่หนังอีสานไทบ้านม่วนกุ๊บแต่อย่างใด เป็นการเอาการเก็บของเก่าในบ้านทิ้ง

มาโยงเข้ากับชีวิตนางเอกที่แสดงโดยเป้ อารักษ์ ที่เล่นเป็นผู้หญิงได้ดีชิบหาย ทั้งท่าทางน้ำเสียงเหมือนผู้หญิงแท้ๆมากกว่าผู้หญิงจริงๆอีก แต่ค่อนข้างชอบหนังอยู่พอสมควร มันตั้งคำถามให้เรารู้ว่าพารากราฟข้างบนนั่นกูจะเขียนเพื่อ? แต่ช่างแม่งเหอะมึงยังไม่ชินกันอีกเหรอ กูว่าพวกมึงคงรักกูกันนั่นแหละไม่งั้นคงมูฟออนไปตามเพจอื่นโดยไม่หันมามองกันแล้ว นั่นเพราะว่ามึงสปาร์คจอยเพจกูกันชิมิ เพจมินิมอลแบบกูนี่ก็เหมือน หนัง HD เดินทางสายกลางละทุกสิ่งอย่างปล่อยสบายๆเขียนเหี้ยอะไรก็ได้ไม่ต้องมีกะเกณฑ์อะไรมากมายแบบมินิมอลแบบพุทธๆนั่นแหละ ห๊ะ!? อะไรนะ พารากราฟที่สองก็ไร้สาระพอๆกับพารากราฟแรกเหรอ งั้นเอาใหม่ๆพารากราฟต่อไปจะเข้าเรื่องหนังจริงๆแล้ว จริงๆกูชอบงานกำกับของเต๋อมากนะ ชอบมาตั้งแต่เพลงยิ่งสูงยิ่งหนาวแล้ว ถุย!! เอาใหม่ๆ เต๋อเนี่ยกูดูหนังของแกมาตั้งแต่ยังไม่ดังโน้น เนียกได้ว่าตามงานกันเป็นแฟนเดนตายมาตั้งแต่ กวน มึน โฮ แล้ว อีเหี้ย!! นั่นมันคนละเต๋อ สรุปคือถึงตรงนี้พารากราฟที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ก็ยังหาสาระไม่ได้อีกอยู่ดี งั้นกูขอสปอยล์แม่งเลยละกันในพารากราฟต่อไป เพราะกูก็ยังงงๆอยู่ว่าสรุปกูชอบไม่ชอบหนังเรื่องนี้ของเต๋อ ใครยังไม่ได้ดูมึงหยุดอ่านซะตั้งแต่ตรงนี้เลย เมื่อประมวลผลในหัวแล้ว กูว่ากูอินกับเรื่องนี้พอสมควร ตลกร้ายและเจ็บปวดสัสหมากับการทิ้งทั้งของทั้งคน โดยที่หนังมันพยายามยื้อยุดกันไว้ระหว่างพวกเห็นด้วยกับการทิ้งของ กับ พวกที่ไม่เห็นด้วยในการทิ้งของดีๆในบ้านของนางเอกที่รับบทโดยเป้ อารักษ์(ยังอีก) หนังสร้างความร้าวระหว่างคนดูกับนางเอก คือกูหงุดหงิดสัสกับการเป็นคนไม่ใยดีไม่แยแสความทรงจำของใครต่อใครแม้แต่ตัวเอง ในขณะที่กูกำลังตั้งคำถามว่ามึงทิ้งทำเหี้ยไร เอาไปขายสิขาย อีห่า!! แล้วสุดท้ายมึงก็ขายจริงๆ แต่มึงขายของเก่าในบ้านได้แสนห้า!!! คือตอนแม่มันไปทุบประตูด่าลูกนี่กูว่าไม่น่าใช่แค่เพราะลูกขายเปียโนทิ้งหรอก แสนห้านี่คือรวมที่มึงแอบขายสร้อยทอง แหวนทอง  ของแม่มันที่เก็บสะสมไว้ด้วยแล้วล่ะ คือถ้าขายซากอารยธรรมอย่างโต๊ะตู้ ซีดีเก่า ได้แสนห้านี่กูว่าช่วงโควิดระบาด ใครได้ดูเรื่องนี้แล้วไปทำตาม ถ้าได้ไม่ถึงแสนห้าก็ไปด่าเต๋อ นวพล กันเอาเองเด้อ จริงๆชอบหนังพอสมควร ถ้าไม่ติดว่ามีบางความไม่สมเหตุสมผลรบกวนจิตใจ และเต๋อแกเซ็ตให้ดีอย่างระแวดระวังบ้าง มันจะเป็นหนังที่ดีกว่านี้เยอะ ไม่ใช่ไปสนับสนุนการแอบถ่าย เว็บสตรีมหนัง งานคนอื่นในหนังสือแบบนั้น เพราะหนังสือแพงๆในร้านหนังสือไทยมันห่อพลาสติกโว้ย!! จะถ่ายมึงต้องแอบแกะ นางเอกรวยสัสๆขนาดนั้นทำไมไม่ซื้อเอาวะ อีกอย่างคือมึงจะทิ้งของทุกอย่างลงถุงดำไม่ได้!! เพราะถุงดำบ้านนี้เมืองนี้มันบางพอๆกับยื่อพรหมจรรย์ คือขนาดใส่เสื้อผ้ามึงยังขาดเลย ซ้อนไปสี่ชั้นแม่งยังทะลุ ถ้าตัดเอาความ อิหยังวะ why? ออกไป แล้วแหกเอาเนื้อหนังตรงครอบครัว ตรงความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน

ระหว่างอดีตแฟน ระหว่างแฟนใหม่ของแฟนเน้นๆ มันคือหนังที่เจ็บปวดใช้ได้ เจ็บปวดพอๆกับที่หลงอ่านบทความไร้สาระสามบาทห้าบาทในพารากราฟแรกๆของเพจเหี้ยไรซักเพจเนี่ยแหละ