Birds of prey (2020)

เหมือนขีดจำกัดของอีฮาลีย์ ควินน์ มันก็ได้แค่นี้แหละ

จะให้มันมาแบบจริงจัง ดาร์คไซด์ หรือเจาะลึกมากเกินไปก็ใช่เรื่อง ในเมื่อมันเปิดตัวเป็นโทนการ์ตูนมาตั้งแต่ Suicide Squad แล้ว แต่ถึงแม้จะไม่มีภาคก่อนเป็น Suicide Squad หนังก็คงคาดหวังให้มันเรียลไม่ได้เท่าไหร่ ในเมื่อคนเขาชอบตัวอีควิ้นน์ในแบบการ์ตูนๆ แถม DC แม่งเคยมีแผล ต่อให้ทำดาร์ค เจาะลึกแค่ไหน

ก็ไม่เป็นที่พอใจต่อแฟนๆหนัง ก็เลยตั้งใจทำแบบกาวๆไปเลย แบบที่ Shazam! เคยทำแล้วได้รับคำชมมากกว่าหนังดาร์คๆของDCที่ผ่านมานั่นแหละ เราก็เลยต้องมานั่งลุ้นว่า มาร์ก็อต ร็อบบี้ จะเอาอยู่มั้ยในเมื่องานนี้เป็นหนังของเธอเพียวๆ ตัวอื่นก็แค่แถมๆมาให้เป็นเหมือนหางเครื่องที่เต้นอยู่ด้านหลังลำไย ไหทองควิ้นน์ ดูหนัง ปรากฏว่าพอเครื่องเริ่มติดก็เพลินเชียวแหละมึงเอ๊ย... คำพูดคำจา การยักย้ายถ่ายเท หรือการเล่นหูเล่นตาของมาร์ก็อต ร็อบบี้ เหมือนนั่งดู แจ็ค สแปร์โรว์ เวอร์ชั่นหญิง ซึ่งหนังโจรสลัดเรื่องดังนั้นภาคหลังๆมานี่อาศัยพลังการแสดงของป๋าเด็ปป์ล้วนๆ เพราะเนื้อเรื่องแทบไม่มีอะไรเลย คิวบู๊ของ ฮาลีย์ ควินน์ ก็เป็นอีกส่วนที่ทำได้สนุก ฮาแตกใช้ได้ คือมันสนุกเกินหน้าเกินตาของตัวสมทบอื่นๆด้วยซ้ำ คือเหมือนเอาตัวอื่นมาเป็นหางเครื่องของฮาร์ลี่ย์อย่างที่กล่าวไว้ข้างต้นนั่นแหละ แต่อย่างที่บอก หนังคาดหวังอะไรมากกับเนื้อหาสาระไม่ได้ เส้นเรื่องเชยสัสๆ แถมเหล่าลิ่วล้อตัวร้ายก็ทำให้นึกไปถึงพวกลิ่วล้อใน เว็บดูหนัง Batman & Robin ยังไงยังงั้น มันเลยกลายเป็นหนังที่เอาไว้ดูนางเอกขำๆ เพลินๆ จบแล้วจบกัน แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า มาร์ก็อต ร็อบบี้ คือสุดยอดความสดใส และความเป็นอีนังตัวแสบที่แท้จริง คะแนน 6.5 อย่าคิดว่ามันน้อย เพราะนี่กูให้ มาร์ก็อต ร็อบบี้ สถานเดียวเลย แบบที่ว่าตัวอื่นๆก็แย่งซีนเธอไม่ได้ ฉากบู๊ การยิงมุก และ ความตอแหล ต้องยอมเธอเลยจริงๆ ไปดูเธอแสดงเพลินๆก็คุ้มแล้ว

ขณะดูกูสลัดภาพเธอเปลือยจาก The Wolf of wall street ไม่ออกซะที แต่มันก็ดี ส่งผลให้ดูเธอได้มีอารมณ์ร่วมเป็นสองเท่า แม้ในเรื่องนี้จะไม่มีฉากเห็นขนเห็นแคมเลยก็ตาม ส่วนตัวร้ายของเรื่อง เอ่อ เรื่องนี้มีตัวร้ายด้วยเหรอ